Haykırış Şiiri - Işığın Savaşçısı

Ağlamakla biter mi bela,
Diyorlar ki daha iyisi gelecek,
Önümüzdeki seçimde bitecek,
Bil ki yeniden oy isteyecek.

Hiç daha iyisini görmedik biz,
İnsanca yaşamadık nedense,
Midemizi düşünmekten başka,
İstemiyorum, yaşam bu demekse.

Daha kötüsü, daha soyguncusu,
Vurguncusu, sucusu, bucusu,
Kimi imanlı, kimi imansız,
Vuruyor sağcısı solcusu.

Bizi birbirimizi kırdırıyor,
Kin sokuyor, nefret sokuyor,
Karıştırıyor kafamızı,
Hayatlarımız boşa gidiyor.

Sabah kalk zam, akşam zam,
Haftada tüpe zam, ekmeğe zam,
Hiç bu insanlar ne yapacak diye,
Düşünen varmı, bunlarda can.

Emekçilerin çocuğu ne yapsın,
Bu insanlar nasıl yaşasın,
Ekmek parası, pazar parası,
İstiyorlar birbirini parçalasın.

Allah la yatın, peygamberle uyanın,
Bunları istiyorlar, birde çok çocuk yapın,
Geçinemiyorsanız Allaha yalvarın,
Daha olmadı cami önünde avuç açın.

Çocuklar ölüyorsa açlıktan,
Fidanlarımız kırılıyorsa tek tek,
Ağlıyorsa analar çaresizlikten,
Çaresiz kalmış şaşırmışsa bu halk.

Emekliliğini elinden alırlar susarsan,
Sağlığınla oynanır ses çıkarmazsan
İnsanlar acılarda ses etmezsen sen,
Bu düzen daha daha çok işler adamım.

Mücadele edecek, bağıracaksın.
Hak senin- özgürlük senin,
Hayat senin, sen koruyacaksın,
Hem de kararlı olacaksın.