Haykırış Şiiri - Haydar Altıntaş

Gecenin karanlık ayazında,
Manş Denizi uzanıyordu,
Yolculuk eden parıltılı şöhretlere...
Geceleri fazlasıyla geniş, odamın yalnızlığında.
İçimde bir kuşku uyanıp,aklım gidip gelmeye başlayınca,
Kalkıp, tüm ışıkları yakıyor
Bir zamanlar bana gönderdiğin mektupları bulup çıkarıyor,
Sanki onları ilk defa almışımda,
Mühürlerini ilk kez açıyormuşum gibi yapıyor,
Kokularını içime çekiyor,
Birkaç sayfasını okuyorum yeniden.
Üsluplarındaki soğukluk bile içimi rahatlatıyor,
Sanki yeni doğan bir aşkı yaşıyormuşum gibi,
Ancak ozaman mektupları kaldırıyor,
Yeniden karanlığa gömülüp,
Kendimi korkmadan geçmişin göz kamaştırıcı anılarına bırakıyorum.
Loş ve ıssız bir köşede yüzümü ellerimin arasına almamak için,
Gökyüzüne doğru haykırıyorum...