Haykırdım Şiiri - Eylül Gökdemir

Hayata havlu attıran bir yolun
Tam ortasında
Çöktüm dizlerimin üstüne
Bakışlarım kanıyordu
Bir kasırga öncesinde...

Piyango çekilişindeki
Büyük ikramiye gibiydi acılarım
Kollarına almış kalbimi
Nasıl da çılgınca sevişiyordu
İnsafsızca...

Sen
Kahkahalarla gülüyordun
Ben
Parmaklarının arasından sızıyordum
Damla damla
Kırmızı bir gülün alacasında

İnledim dermansız kalmışcasına
Bu şehrin geceleri de başkaydı
Puşt inkârların gayyasında
Adeta
Kılıksız bir eşkiya...

Peşimde azrailin nefesi
Yalayıp geçerken yüzümü
Sen, dedi
Sen
Son sözünü söyle

Titredim ürpertiyle
Hazin bir vedanın arefesinde

Haykırdım
Dağlar rükuda
Haykırdım
Dönüştü nehirler çağlayana
Haykırdım
Döküldü yıldızlar toprağa

Sevdalar tükendi
Sona erdi hayat
İnce bir hırıltıyla

Ruhumu teslim ederken sonunda
Kadınlık hakkımı aldım yanıma
Bedeli mahşerde ödensin, diye...

Eylül GÖKDEMİR