Haykırası gelir insanın, Şiiri - Mert Öz ...

Kaybolası gelir insanın bu çırılçıplak gecede,
Sessizce; yok olası.
Ardından ne bir iz,
Ne de bir şiir bırakmadan.
İsyan edercesine adeta...

Haykırası gelir insanın,
İçten,korkunç ve cesurperver bir tonla,
Soğuk geceyi ısıtırcasına...

Unutası gelir insanın,
Haklı savaşın gayesini,
Somonun kokusunu,
Ve esmer yüzlü çocukların gülüşünü,
Rest çekercesine kalkan yumruğun;
Hissini. Tadını...

Sonra ağlayası gelir insanın,
Avucunu ovuşturan bir evsizin düşünde,
Anadolunun bağrında,
Ve şafak dolduran iş gücünde...

Sonra uykusu gelir insanın,
Önce kalem düşer elinden,
Sonra umut tükenir -şimdilik-
Bu özlem ve hasret
Az da olsa diner biraz..
Bitap gözler,
Yarın ki hüzne hazırlanır.
Soğuk gecelerin hüznüne...

3.5.13-01.05 Haliç.