Bu gün yine uyanınca
Seni aradım evde..
İndim aşşagı koşarak
Ve seni çağırdım haykırarak.
Sonra hatırladım olmadığını,
Başladım yine ağlamaya...
Kahvalyı bile yapmadan
Üstüme bir şeyler geçirdim.
Dışarı çıkıp dolaştım sokaklarda
Haykırarak adını!
Gittim mezarının başına,
Beni de al dedim Tanrı'ya!
Gözyaşlarım dinmek bilmedi,
Korkmadım bu sefer
Görülecekler diye...
Haykırarak adını ağladım saatlerce!
Ama üzgünüm bir tanem
Tutamadım verdiğim sözü.
Ne olursa olsun yanındayım
Yine haykırarak adını! ...
(14.08.96)
Kayıt Tarihi : 15.1.2003 20:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neslihan Ayakta](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/15/haykirarak-adini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!