Haykıran Dalgakıran Şiiri - Sinan Akıncı

Sağır kulaklarımla feleğin yabancı diline tercüman olurken
Dilsizdim, gözlerim paslıydı
Karların içine gömülmüş kuru bir yapraktım
Önümde ne bir plan vardı ne de bir vizyon

Uçsuz, bucaksız affetmeyen sularda
Bir yol çizmeye çalıştım ben sandalımla
Yönleri şaşırdım , akıntılara sarıldım
Onlar beni kaderime sürüklediler

Yüreğim mıknatıs olup çekti evreni kendime doğru
Onu buruşturdum, küçülttüm ve cebime koydum
Bir anda bir melodi oluverdi nabzım
Onun eşliğinde başladı kaderimle dansım

Sular hala çok derin ,
Ama karanlık değil eskisi gibi
Diplerde kol geziyor fener balıkları
Parlayıp doğuyor denizyıldızları

Eğer gene siyaha boyanırsa alınyazım
Aşağıdan ışık tutacak gitarım sazım
Ve biliyorum köpekbalıkları toplanırsa etrafımda
Yunuslar koşacaklar yardımıma

Dalgalar yürek yiyip aniden büyürlerse
Ben de beton yiyip dalgakıran olacağım
Dimdik ve korkusuz bir şekilde
Göğüs gereceğim, haykıran olacağım

Fırtınalı denizlerdeki gemilerin düdükleri gibi