Bakarken, gözlerinin anlattığı acı şiiri haykır.
Kirpiğinden asılı billur yeşili damlacığı,
Yosun kokusu rüzgarları,
Boğazda düğüm düğüm geç kalmışlıkları.
Gözbebeklerinde saklı sırrı,
Yürekte dinmeyen fırtınaları,
Veryansın küfürleri,
Deli adamın dizelerini,
Yetmiş dilde yazılmış aşk mektubunu.
İyi insanların yanlış coğrafyalarda çiçek açtığını,
Acıyı musallat edenleri, kalbinden öperek nasıl da uğurladığını,
Yıkılan gönül enkazında, oturup cigarayı nasıl içtiğini haykır.
Olur da bir gün düşerse toprağa gözyaşların,
Kaldır başını dört rüzgarda sevdiğini haykır.
Bugün de koşulsuz sevdiğini,
Bugün de öldüğünü haykır.
Tutkuların verdiği acılar içinde,
Sessiz gidişleri,
Kalbinin rızkını elinden alıp gittiğini,
İnsanlara derdini anlatamadıklarını,
Milyonların içinde yalnız başına çürümelerini haykır.
Yakınındakiler iki kulaktan sağır olmuşsa,
Ecnebi diyarlara savrulmuşlara haykır.
Acının şiire yansıyan aküstik mimarisini haykır.
Kayıt Tarihi : 22.3.2021 15:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğlen saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/22/haykir-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!