Hayırsız Evlat Şiiri - Hamza Bilge

Sen mutlu yaşarken çocuklarında,
Onu unutmuştun elin damında,
Ekmek vereni yok yırtık donuda,
Bir parça ekmegi vermedin bile.

O seni görmeye eve çıkardı,
Çoluk çocuk laflarıyla sokardı,
O seni özlerdi sana bakardı,
Bir kere hatrını sormadın bile.

Senin için hastalığın unuttu.
Kendi uyumadı seni uyuttu,
Sen doğunca kurban kesti dağıttı,
Sen kurban kestinde vermedin bile.

Çocuklarım derdi yemez verirdi,
Sıcaktan soğuktan sizi korurdu,
Yemedi içmedi sizi doyurdu,
Zavallı çok aç yattı bilmedin bile.

Sen bakmadın ötekine yolladın,
Bir gün olsun aramadın sormadın,
Hastalandı seni sordu gelmedin,
Telefon edipte sormadın bile.

Bir gün sana geldi mutfağa attın,
Gören olur diye kapı kapattın,
O yerde yatarken sen rahat ettin,
Çağırdı dönmedin.duymadın bile

Üşüdü istedi bir sıcak ocak,
Üç oğlu var idi bulmadı kucak,
Ortada kaldı da ğarip karıcak,
Bakanı olmadı görmedin bile.

Bilge her anaya saygılı oldu,
Anasını saydı duasın aldı,
Yazarken ağladı ona dert oldu,
Gelip hatırını sormadın bile.

Avrat bakmam dedi sende bakmadın,
Konu komşu baktı Hak tan korkmadın,
Utancından köy içine çıkmadın,
Anan öldü gitti duymadın bile.

Anne babadan her biri veya her ikisi yanında
ihtiyarlarsa onlara öf bile deme onları azarlama.
.
Tufanbeyli 01,05,2007