hayırsızdı evet...
hayırsızdı vesselam....
ne tüten bir dam nede bir parça toprak....
satılmıştı hepsi sonunda....
mezarlıktaki yeri kalmıştı....
tapusu yoktu onunda....
yiğit adamdı babası....
üç kadın dokuz evlat....
onlarca torun hepsi de aplak aplak...
kimi doktor kimi subay....
yitip gitti kimsesizce....
kimden kime yadigar kalmış....
kimin umurunda....
köyün orta yerinde....
bir yabancı gibi şimdi....
el alem içinde şen şakrak....
bir bayram daha geldi geçti....
mezarında mahsun kaldı....
kuru otlar vardı koynunda....
kolu kanadı kurumuş....
bir çınardı bir zamanlar oysa....
şimdi ne ağaç var ne kök ne yaprak....
nede danesi kırıntısı....
uyanıp bir kere görebilse....
şimdi bu günleri....
sizi taşır mıydı omuzunda....
Kayıt Tarihi : 17.6.2024 16:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!