Dedem rahmetli çok hayırseverdi. Karaoğlankırı’nın oradaki Musluk’u O yaptırmış. İçindeki ağzı kapaklı oluklarına, gelen geçen içsin diye her gün içme suyu doldurtuyordu. Her yıl oraya su dolduracak bir kişiyi ücreti mukabilinde tutar devamlı suyun doldurulmasını sağlardı. Bu kişi eşeklerin üzerindeki fıçılarla su taşır, olukları doldururdu.
Dedem vefat ettikten sonra bu geleneği uzun zaman Rahmetli Abdurrahman Amcam devam ettirdi. Daha sonraları oraya su dolduracak, kişi bulamayınca su doldurma işi aksamaya başladı. Abdurrahman Amcam kendisi ara sıra su götürür, doldururdu. Sürdüremedi bıraktı, Musluk da sağından solundan yıkıla yıkıla harap oldu gitti…
Dedemin enteresan hayırseverlikleri vardı.
Eski caminin minaresini ahşaptan O yaptırmış mesela. Yeni cami yapılırken eski cami ve minaresi de yıkılmıştı doğal olarak. Ahşap iskeletli, dışı sac kaplı bir minareydi.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta