Hayırnâme Şiiri - Mahfuz Arslan

Aşkta fâni olmak asıl marifet
Vuslatsız bir aşktan ne hayır gelir
Gafile anlatmak beyhude elbet
Boşuna uğraştan ne hayır gelir

İnsanı aldatmış bahane bu ya
Herkes bir taş atmış tek suçlu güya
Özümüz dururken ey fani dünya
Seni vuran taştan ne hayır gelir

Mazide yaşanmaz doğrudur âla
Peki tarih niçin o zaman bâla
Tekerrür ettikçe buz gibi hâla
İbret almayandan ne hayır gelir

Cenab-ı Allah’tır rızkın kefili
Aramak bu işin sırrı temeli
Aksini diyene şöyle demeli
Yan gelip yatandan ne hayır gelir

Hayatı peşinen aldınız diye
Ondan mı bu inkar bunca reddiye
Her şeyi verene hani hediye
Pinti, nankör kuldan ne hayır gelir

Umumu düşünmek cücelik oldu
Merhamet öldü; aşk, gecelik oldu
Hiç alttan almamak yücelik oldu
Şu ahir zamandan ne hayır gelir

Yazarlık mı? resmen köşe kapmaca
Olumsuz ne varsa onu satmaca
Gazete değil bu bir aldatmaca
Alıp okuyandan ne hayır gelir.

Almadığın zafer aldın sayılır
Gitmediğin halde vardın sayılır
Bizde boşboğazlar aydın sayılır
Lütfedip sayandan ne hayır gelir

Başına iş alma usta değilsen
Eğilip bükülme hasta değilsen
Azdırma yüzünü yasta değilsen
Muşmula surattan ne hayır gelir

Son yine aynı son başa dönsede
Nehir aynı nehir su değişsede
Öylece yaşayıp onca senede
Yerinde sayandan ne hayır gelir

Dağ gibi yanımda zannettim onu
Kaçmaya yüz tutmuş farkettim onu
Baktım olmayacak azlettim onu
Firari yoldaştan ne hayır gelir.

Nerede seni her halinle seven
Sanma ki samimi seni her öven
Yüzüne gülerek, arkandan söven
Bacıdan, gardaştan ne hayır gelir

Nefsine bakmayan bilir felekten
Elek ayırır ya unu kepekten
Ferdi ayırmayan cahil eşekten
Tedrisat, okuldan ne hayır gelir

Uğrunda milletçe ölebiliriz
O namusumuzdur öyle biliriz
Sanmayın ki ondan geçebiliriz
Sahipsiz vatandan ne hayır gelir

Neyin var neyin yok ortak hepsine
Yeter ki bir kuruş düşsün tepsine
Azdan çok, çoktan az vur ensesine
Yoksulu soyandan ne hayır gelir

Bir fikri olmayan dilini tutsun
‘Ya hayır söylesin ya hemen sussun’
Laf demenin de bir ölçüsü olsun
Faydasız boş laftan ne hayır gelir.

Tatmin etmek için tüm arzuları
Bir çırpıda çıktın basamakları
Mahşerde peşinden koşacakları
Artıran makamdan ne hayır gelir

Hatasız kul mu var dedim kendime
Sabrı sükuneti giydim üstüme
Bir faydası yoksa gönül bendime
Boşa akan yaştan ne hayır gelir

Mahfuz derki: kim'se, benim sevdiğim
Bilir ki sözümü saklamam derim
Leyleğin yuvadan attığı, benim
Yuvadan atandan ne hayır gelir