Yıllardır iç çamaşırı gibi üstümde taşıdığım
O kadar alışıp da onsuz yaşayamayacağım sandığım
Belki de üstümden atmaktan utandığım
Yalnızlığımı,
Beni kışın ayazında ısıtan sıcak bir battaniye gibi saran
O tüy misali elleriyle tenimi değil de ruhumu okşayan
Çıplaklığı yalnızlıktan güzel kılan
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta