İnsan katarları yürüyor,
Yürüyor ama duruyor aslında,
Sanıyor sadece devridaim düşlerinde...
Uzağında kalan düğme kendine ait belki de,
Bir bassa doğrulacak ama nerede çok uzak...
Aman sakın olmasın düğme kaliteli bir tuzak,
Yasak elma misali kandırmasın karabasanlar,
Düşlerinde yarattığı ademin,
Elmaya takılma, hikayenin kendi saçma.
Bir adım ötesinde dursa gelecek,
Belli ki atlayacak,
Adamım her halikarda bildirildiği şekilde yaşayacak.
Tuzağı kuran kim bilinmez,
Bir şehir masalı, belki de bir yalan...
Nedir sonunda elinde kalan,
Batıyorsun muhtemelen beyninin ücrasında,
Ve yalnız sen,
kimsesizliğinde sorgulaman gerekirken benliğini,
Sadece suçlama ve bir çeşit şamata,
Yazık....
Reklam, promosyon vs,
Tüket hayali, geleceği...
Seni, beni, kendini,
Zamansa sorun kalan önünde,
Üzülme sandığından hızlı geçer,
Bulursun kendine şahane bir köşe,
İstersen döşe toplam bir metrekare,
Savaşıda icat eden sen değilmisin,
Yumruk yetmedi,
ok...
o da olmadı top,
Yetmez füze, nükleer olsun...
Usta gönder ordan sıcak,
$ = füze uçtu ve kondu tepeme,
Hayırlı Olsun....
Oğuz ÖzyurtKayıt Tarihi : 16.12.2008 23:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuz Özyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/16/hayirli-olsun-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!