Hayırlı İşler Dünya Şiiri - Cihat Albayrak

İşe gitmediğim bir sabah
Dolaştım şehrin ara sokaklarında
Kitaplarımı bıraktım tahta masaya
Ve bozuk para, çay tabağına
İhtiyardım, selam veriyordum
Tanımasam da, karşıma çıkanlara
‘Uğurlar olsun’ diyordum çoluk çocuğa
‘Hayırlı işler’ dünya
Evin kapısını kilitlemiş miydim
Onu düşünüyordum
Namaz kılmış mıydım
Kahvaltı yapmış mıydım
İnsan, birini çok özleyince
Tok hissediyor kendini
Fazlasıyla doymuş hayata
Sağ cebimde beyaz mendil
Yirmi yıldan beri boyalı ayakkabılarım
‘Camimizin ihtiyaçları için’
Bırakıyorum maaşımı kutuya
Gözlerim alışamamıştı
Uğradım fotoğrafçıya
‘Bulunur mu’ dedim, ‘eski İstanbul usta’
‘Kimseye karışma’ derdi babam
Bir yere gönderince
Tanıdım ve öyle karıştım ki Ayşe’ye
Şairdim ve
Hiç işe gidemedim
Ayşe, gidince