Paramparça Şiiri - Yusuf Kaçar

Bir hayır sözüyle yokluğa gömüldüm vardan
Aylarca uzak düştüm perçinlendiğim yardan
Onsuzluk cehenneminde yanıp kavrulmadan
Alemde gizlenecek mahal kalmadı artık...

Yetim yavrular gibi gecelerce ağladım
Yaş göz kapaklarımla ızdırabı dağladım
Alnımdaki bu bedbaht kaderi adım adım
Yürüyerek izleyecek hal kalmadı artık...

Ruhum müebbet hapsolsa da ten denen kında
Bilirim, asla umut olmayacak yarında
Kalbimin çırpındığı bu sevda deryasında
Tutunabileceğim bir dal kalmadı artık...

Güneşimin parçalandığı o günden beri
Ölü karanlıklar mesken edindi bu kalbi
Kökü ruha uzanan bir kırmızı gül gibi
Gönlümde filizlenecek yar kalmadı artık...