___ Hayır Henüz Uyuma ___

henüz uyuma / umut sanıp sarılıp, rüyaya dalma sakın…
yalnızlığın resmeden yatağından kalk usul
o narin yüreğine bunca arzuya rağmen tadamadığın aşkı arama düşlerinde
uyanacağın andan sonrası hiç olmayan, sade düşte yaşayan hayal aşkları soyun
ve anadan üryan ol tıpkı doğduğun gibi ruhunda pırıltınla

bir mum tutuşturayım duşuna düşlerimce
hani var ya, sırdaşın düş kırıklarını gözünden akıttığın
ve akan her damladan tenine duş aldığın o küçücük banyona
çırçıplak olduğunda yanına gelişimle alayım kollarıma
gelinsin edasıyla “gelirsen aşk adıyla”

Bir mum yek yanıyorsa bil ki, ışığı azdır…

yalnız yanıyorken mum… tenin detaylarını, gösteremez utanma
yalnızken yanıyorum oradan biliyorum, senden başka kimseye ışık saçamıyorum
sana eremiyorsam yokluğunda mum gibi gövdeme eriyorum!

ve at üstünden artık ceylansı ürkekliği yüreğim titretmesin, titreme nöbetlerin
titrek mum ışığını gözlerinle tanıştır alıştır loşluğuna
suyunu alıştır ki, su da seni yakmayı beklemesin pusuda
sonra bırak kendini seni n’olursa olsun bırakmak istemeyen nasırlı ellerime
sabun bırak elime seni özleyen sabun tenin kokuna doysun

sen rahat ol ve dinlen, saçlarından başlayım
tenini sabunlayıp saçlarını ovayım ürkek tedirginliği düşüncenden kovayım
geçmiş yılları düşün “ruha yüklenenleri” öyle yoğun düşün ki
keder görünümünde ne kadar kabuk varsa hepsini bir bir kaldır
içinden sızanları, içmeden sızanları ruhundan damıtarak tenin üstüne terlet.
ben sabuna bulaşmış ellerimde ovdukça süzülen sularınla içinden sızanları
akıtayım dibine süzülüp gitsin ten’den, banyonun deliğinden dünyanın en dibine

sonra çıkarken duştan saçlarına sarmadan tene havlu sarayım
sen yatağına otur, oturayım ardınca havlu marifetiyle tenini kurutayım
sineme ver sırtını hem ıslak saçlarını elimle kurutayım okşayıp tarıyorken
ve seni sarıyorken en güzel çiçeklerin rayihasından öte saçını koklayayım
sonra, yavaşça uzan oturduğun yatağa ben ardınca yatayım ve seni sarmalayım
duştan çıktın üşüme örteyim ellerimle onca yıl derdin sinmiş hüzün kokan pikeni
yine sırtını yasla bende bağrımı sana
hazır ortam sessizken tenin buluşmasıyla dinle bak ne söylüyor sana yaslı şu kalbim?
sevdanın tınısını ilerleyen zamanla ve gittikçe artarak her atışta duyarsın
hem de gönül kulağın seni yanıltmıyorsa; ulvi bir aşkın sesi yürekte çınlıyorsa
dön yüzünü yüzüme başın misafir olsun yorgun omuzlarımda.

Hem öpüp hem koklayıp, hem saçını tarayıp teninle kuruttum ya;
üstüne pike serdim hakeza tenim sıcak, nasılsa üşümezsin
biraz camı açayım oksijen çek ciğere
öyle bir nefes çek ki, her zerrene aşk dolsun sinsin hücrelerine dolaşsın kan misali
bütün damarlarında
çektiğin o nefesi sıkıca içinde tut
serçe ürkekliğinde usul usul bana dön biraz masumiyet kat çocuksu bir gülüşle
kilitle dudağını sensiz her nefes bedbin soluksuz dudağıma
ve bırak nefesini taaa içime dek çekeyim ciğerlerime alıp
aşkını soluyayım, solmadan ömür henüz / henüz kabre dolmadan
sonra bir nefes daha, sonra bir nefes daha birbirinin ardınca
sen sadece nefes al bana aşkını zerk’et
şayet öleceksem de, aşkınla boğulayım
ama ölmeden önce ikimize aşk yaşat

bak geldim yanındayım
ruhuna pansumanı gönlümle yapacağım boşa geçmiş yıllardan miras kalan enkazı,
yüreğinle eşele bütün külleri savur
çektiğin zulümlerin en koyu izlerini, ruhundan silmek için
kimsenin sezmediği sessizliğince ağır,
ağırlığından çöküp lâvları içe döküp
sönmezcesine yanan, yalnızca seni yakan közlerini harlayıp,
yüreğin mahzeninden sönmeyen ateşi bul onunla tutuşturup artık aşk için kullan
kalple aşk buluşturup öyle bir ateş yak ki, k/od adı sevda olsun
yalnızca biz bilelim, seninle yaşayalım, seninle söyleşelim aşkın parolasını

huzurun başladıysa damarda dolaşmaya
kendini bana bırak, gözüme gözlerini
seven bakışlarımdan akmaya başlayayım aşkımın ninnisini gözüne emzireyim
sızıları süzdüğün kirpiğin ortasından

eeeee eeee eee ee
uyusun da küçülsün derd’i