Hayır Gelmez Vallahi Şiiri - Osman Şenol

Hayır Gelmez Vallahi
Gönül işi yürütülmez zorunan,
Yatır isen şaşı kalkan körünen,
Her an eski kocasıyla övünen,
O kadından hayır gelmez vallahi.

Bir su düşün,beğenmezse kabını,
Yarı bilmiş karıştırır safını,
Dinlemezse ana,baba lafını,
O evlattan hayır gelmez vallahi.

Gökten zenbil ile insen de gelsen,
Herkesçe sevilsen,herkesi sevsen,
Hırsızlıkla hazineler edinsen,

İçiyorsan sigarayı,meyleri,
Ağır ağır gevşetirsin yayları,
Yürür iken titretsen de yerleri,
O sıhhatten hayır gelmez vallahi.

Gökleri katlayıp,indirsen yere,
Dağları devirip,çeksen düzlüğe,
Fukaradan alıp,versen zengine,
O devletten hayır gelmez vallahi.

Çoğunluğa ters düşerse mizacın,
Tepelerden giydirilirse tacın,
Bir yerlere dayanıyorsa gücün,
O kudretten hayır gelmez vallahi.

Kişiliğin hak vergisi değilse,
İtibarın biter günü gelince,
Saltanatın koltuk ile kaimse,
O mürvetten hayır gelmez vallahi.

Sevilmezsen boştur dağları delmen,
Korkutursan,çabuk olur tükenmen,
Döke döke dönecekse değirmen,
O gayretten hayır gelmez vallahi...
Haziran 1989 Osman Şenol