Uykularıma dökülen
Zührevi bir Pavlus gibi
Kuyulara atılmış bebekler, ağlatamaz ninnileri
Yeşil erik ağaçları gölgesinde
Hanımellerinin koparılan elleri
Koklansada sarı, sıcak
Ağır, sarkak dudaklarımda uçuklayınca hayat
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta