Hayıflar olsun Şiiri - Bekir Cıla 2

_HAYIFLAR OLSUN_
Son kez bir el sallayıp ahrete gittiğimde
Bir ukte veremezsem, hayıflar olsun bana.
Mahşerde mantar gibi, yerlerden bittiğimde
Öncülük süremezsem, hayıflar olsun bana.

Bitkilerin dozuyla bölge bölge uçulan
Alize yeller ile buram buram saçılan
Seherde Meltem ile gönüllerde açılan
Gülleri deremezsem, hayıflar olsun bana.!

İnşallah itmez Çalap tersi ile elinin
Affeder günahını benim gibi delinin
Dost için çile çeken nebilerin Veli'nin
İzini süremezsem, hayıflar olsun bana.!

Benliğim ne zalimdir, sert kabuktan çıkmayan
Özü kurutup durur bir ateş ki yakmayan
Ruh bedende oldukça yakamı bırakmayan
Şeytanı geremezsem, hayıflar olsun bana.!

Ne derlerse desinler, sabır ile full olup
İsyandan arındıran has manevi kol olup,
Kıl köprüm, hasenatla asfalt gibi yol olup
Firdevs'e eremezsem, hayıflar olsun bana.!

Var teslim ol, Pir Bekir Rahman'ın keşigine
Cümle kullar konacak salacak beşiğine
İki cihan güneşi Ahmet'in eşigine (S A V)
Postumu seremezsem, hayıflar olsun bana.!
B CILA 30;10;2020

Hayıf/yazık üzgünlük beşeriksiz
Ukte/içe dert olan
Alize/özellikle tropikal bölgelerde hep aynı tempo ile esen rüzgar
Çalap/Mevla hüda ilah
Firdevs/cennetin yedinci katı
Hasenat/güzel işler ameller fiiller
Keşik/ sıra ile öngörülen yazgı.