Hâyfâ! Şiiri - Güçer Kafa

Âh İstanbul ne vakit yüzüme güleceksin?
Ne vakit bu perişan hâlimi bileceksin?

Hasretine kandığım mevsimlerin âhıyla,
İntizârım bir ömür, ne vakit geleceksin?

Dil yâresi pek fenâ bilir misin bilmem ki?
Şu garipçik gönlümü daha mı çeleceksin?

Her seherde uykusuz her seher de bitâbım,
Gözümde buhar olup göğe yükseleceksin…

Bekletmekten bıkmayıp sana meftun olanı,
Sevinç gözyaşlarımı ne vakit sileceksin?

Sual kervanım uzar sen sükut eyledikçe,
Benimkisi boş ümit, dile mi geleceksin?

Bayati kan tükürür bu incecik mevzuda,
Bir gün elbet ölürüm sende mi öleceksin…