Ateş yakar su üşütürdü hani
Ne ateş yakıyor sevdan kadar
Nede su üşütüp donduruyor
Yoklugunun kanımı dondurdugu kadar
Gelmezmi ömrüme hiçmi ilk bahar
Otuz yıldır yaşadıgım yermezmi sonbahar
Yetmedimi çektiklerim bunca acılar
Yakmamıştı canımı yıllar yoklugun kadar
Korkmazdı hiçbir şeyden delibaş başım
Şimdi çok korkuyorum be arkadaşım
Otuzunu geçtigi için degil yaşım
Senin için korkuyorum can yoldaşım
Görünce gözlerinin deli mavi rengini
vurdu işte can evimden alt üst etti dengemi
Uzaklaşma benden nolur durma öyle el gibi
Al götür diledigin yere bir bulanık sel gibi
Karşı çıkmam isyan etmem nazına
degişmem dünyayı ayagının tozuna
kazma ile kazmışlar bak anlımda yazına
Hoş sefa gelsin ölüm baş koydukya yoluna
Al at nazik olurmuş........ doruda deli
Bin kır atın üstüne......gel sevindir beni
Sarsın bagrına yagmur da.....delice seni
Yalan dünya sende......... hayelsin hemi...
............
..........
......
Kayıt Tarihi : 20.9.2008 15:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!