HAYAL KIRIKLIĞI
Soğuk bir kış günüydü...
Bedenim soğukla birleşmiş.
Uyuşmaktaydı.
Kaderime yenik düşmüştüm.
Hayel ediyordum.
Bir gün karşıma çıkıp.
Ellerimden tutacaktı.
Sokak ortasında onu bekliyordum.
Elbet bir gün gelecekti.
Çok üşümütüm. Biçareydim.
Onu hayel ediyordum.
Ama hayel kırıklığına uğradım.
Elbet bir gün gelecekti.
Hayel etmek suçmu.
Sevmiştim, beni anlamasını..
Bekledim çok mu şey istedim.
Melekler kollarını açmış.
Benimi bekliyorlardı…
Çok üşümüştüm. hayel ediyordum.
Bir gün çıkıp gelecekti.
Avuçlarım uyuşmuştu.
Artık hissetmiyordum.
O soğuk ayazda dışarıda kalmıştım.
Yıldızların altında hayel ediyordum.
Zehra Okur
Kayıt Tarihi : 26.1.2011 09:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kendisi
Birol Hepgüler.
Akılla duygu atbaşı gitseydi biri diğerinden bu kadar çekmezdi. Beklemekten ayaklar yorulmaz, eller donmazdı.
Nede güzek anlatılmış çaresiz beklemeler ve hayal kırıklığına uğramalar... Bir daha, bir daha vurgulanmış ümitsizlikler, kırılmışlıklar...
Gönlünüze, kaleminize sağlık.
Dostça ve sağlıcakla kalın.
Sevgi ve saygı rüzgarları esenliğiniz, sayfalarımızda göz iziniz olsun efendim.
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
TÜM YORUMLAR (3)