Utanıyorum,
Bu zulüm dünyadan.
Unutmak istiyorum,
Yaşadığım ve gördüğüm kötülükleri.
Ölmek istiyorum,
Ama çok günah canımada kıyamam'ki.
Aman Allahım,
Bu ne biçim dünya.
Kurduğum o güzelim hayellerde,
Kötülük yoktu.
Bir cennet gibiydi bu dünya.
Yaşayan en büyük değerdi sevgi.......
Dünya güzel olamıyorsa,
Bende ölemiyorsam,
Yaşarken yok oluyorum.
Artık kurduğum hayellerde,
Bu dünya yok.
Kötü olan bu dünya kötülüğü ile gerçekse,
Bende doğru dünyamla,
Hayel Bey olmayı tercih ediyorum.......
17/12/2006
pazar
Kayıt Tarihi : 17.12.2006 23:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirim rumuzu Hayel Bey olan bey' efendinin rumuzundan ilham alınarak yazılmıştır........

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!