İçimin taşlanmış biçimlerinden
hüzünlü türküler ezberledim
ben geldim diyebilmek için sana
tarıfsız yollardan geçtim
Babil krallığından sürgün
ölü bir kelebekti düşlerim
kurak topraklarında yetişmiş
sele verilmiş buğdayından yurdumun
yaram vardı
ve seni istiyordu yaralarım
geceye inat yanlızlığım seni istiyordu
Her gün bir kabuk düşüyordu yaramdan
tükeniyordum
borç senetlerini kanla imzalayan
adamlar geçiyordu gözlerimin önünden
bankalar gördüm buraya gelirken
çek defterleri - ucu açık - uygar tefeciler
artık bende kirlendim
Adı aynı olan ve her yaşta yaşanan
bir tanımı olmalı aşkın
yoksa bu kadar konuşamam ben
düşerim panayır yerlerinden geçerken
Dönüp ardıma bakıyorumda şimdi
avuçlarımın içinden kayıp gitmiş ellerin
bir uçurum kadar derinleşmişim ben
çağlayan düşürmüşüm dizlerine gençliğimden
Kayıt Tarihi : 7.9.2007 21:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
cok cok cok begendim.. gercekten
rumuz:papatiya
TÜM YORUMLAR (21)