Alır mü’min abdesti, okunmadan ezanlar!
Bunu bize emreder; elbette ki, din, iman!
Kulak tıkar inslerden, ezanıma kızanlar!
Şeytan olur korkudan, o, çağrıyla toz duman.
İlk gidenler ön safta, almalılar yerini,
Meleklerin misali; düzgün olmalı saflar!
Anar ise mü’minler; zikirlerle yârini!
İner gökten sekine, iner rahmetten aflar.
Yapıldıkça rükûlar, edildikçe secdeler;
Ruh yönelip miraca, rabbi ile konuşur
Şuur, kalbe ve ruha; “gelin artık vecde! ” der.
Tam vecd ile abidde; kâmil iman oluşur.
Günde kırk kez biatler, yenilenir Allah’la!
Müstakimlik yolunda, sabitlenir kademler.
Tazelenir dostluklar, tek, muinsiz ilahla,
Sonsuzluğa kalbolur, bu dostlukla ademler.
Dinlemeli şairler, okununca ezanlar!
Haktan gelen davete; etmeliler icabet!
Çağırınca müezzin; ”lebbeyk! ” deyip ozanlar,
Koşmalılar pür telaş; “Bize! ” deyip şu davet.
Kurtuluşa çağrıdır; minareden her davet!
Her salahla kul kısmı, yakınlaşır felaha!
Namaz vakti girince; durdur işi ve lağvet!
İnşaallah tertemiz, kavuşursun Allah’a!
Cihat ŞAHİN
30.06.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 30.6.2010 19:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cihat Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/30/haydin-namaza-4.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)