'Haydi dedim yüreğim gidelim bu şehirden bu şehir
koparmak istiyor beni özlemlerimden'
Çünkü yaşanmıyor,katmayınca anlamına kendini özlem,
ve dokunmayınca gül rengi yanağına göğümün yağmurunun,
serilmeyince gözlerin kuytularına karanlık yalnızlığımın...
Ayak bileklerim kanar gibi düşte bıraktığı izler kahrıbela,
ve benim sararan şehrin ketum zanlısı
getirisi ten yangısı,suskunluk olan,
Gittikçe ırayan su sesi,kuraklığına tüm zamanların...
'Haydi yüreğim gidelim bu şehirden'
Kazıyıp yaşamışlığını ıslak kaldırımlarından,
ve heybesiz çıplak,ardına büyüyen adımlarım.
Çünkü delisi olmaktır artık kalmak 'yaşamın'
eriyen sol yanım hoyrat kıyılarında bu akıntısız ırmağın...
Kayıt Tarihi : 5.1.2007 13:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!