Haydi Yüreğim, Haydi Şiiri - Belgin Yazar

Gel yüreğim, gel.
Oturalım da dertleşelim biraz.
Koyalım şapkalarımızı önümüze,
Yatıralım yılları masaya.
Neler yapmış, neler yaşamışız,
Sevdaya dair, aşka dair…

Âşık ettin beni başka yüreklere,
Düşünmedin ki hiç, olur olmaz mı diye.
Sen de üzüldün, yaralandın.
Kâh güldürdün kâh ağlattın beni.

İlk kez on sekiz yaşında fark ettirdin kendini,
İlk aşkı tattırdın bana.
Seven ve sevilen bir yüreğin ne kadar güzel olduğunu,
Yerinden fırlayacakmış gibi nasıl attığını,
Mutluluktan nasıl sarhoş olunup,
Ayaklar yerden kesilircesine,
Başta kavak yelleri eserek yaşamanın heyecanını tattırdın.
İlk ayrılık acısını da o zaman karşıma çıkardın,
Hatırlar mısın, üzüntüden duracağını,
Bir daha atmayacağını sanırdım…

Yıllar geçti bir başkasını sevdin,
Aşk değildi belki ama sevdin…
Huzurluydun, rahattın, mutluydun, yormuyordu bu sevda seni.
Yirmi yıl yaşadın bu sevdada,
Ta ki beynim bu sevdaya dur diyene dek.

Bir süre baş başa kaldık seninle.
Almadık aramıza kimseyi.
Arada acaba dedik birileri için,
Ama ortak karar çıktı,
Sen beynim ve ben arasında.
Aşka layık görmedik kimseyi.

Bir gün bir merhaba değiştirdi hayatımızı.
Önce sohbetiyle girdi hayatımıza,
Sonra ela gözleriyle.
Yeniden âşık olduk sen ve ben…
Severek, isteyerek kapıldık ona,
Pişmanlık duymadan.
Sen de çok mutluydun yüreğim ben de.
Benim gibi yürek eşini bulmuştun sen de.
Yaşadık doyasıya aşkı…

Bir aşkın nasıl hakkıyla yaşanacağını,
Sevmenin sevilmenin ne olduğunu öğrendik beraber.
Ayrılırken de acımadı içimiz fazla.
Çünki dolu dolu yaşamıştık,
Anılarımız vardı dünyalara bedel.
“Neden ayrıldık demedik” seninle,
“Ya hiç yaşamasaydık” dedik
“İyi ki yaşandı” dedik ve hayatımızın en değerli anlarında,
Senin en değerli köşende sakladık o aşkı.

Böylesine bir aşktan çıkınca,
Kolay olmadı bir başkasına sevgi duymak.
Zaman geçti, olması gerektiği gibi.
Belki farkında olmadan o aşktan bir şeyler aradık,
Karşımıza çıkanlardan.
Sen yine aşkla çarpmak istedin,
Ben de sevmek ve sevilmek.

Bir gün biri çıktı karşımıza,
Sevmeye değer olduğunu düşündük seninle.
Aşkı yaşatmadı belki ama
Sakinliği, dostluğu, arkadaşlığı verdi bize.
Zamanla kaptırdın kendini sen de,
Heyecanla atmaktan, nefessiz kalmaktan vazgeçer gibiydin…
Belki de huzur istiyordun kim bilir…

Ama öyle bir an geldi ki,
Yapamadın, aşksız bir sevgiye katlanamadın.
Beynimin sözünü dinledin,
Belki de ilk kez çatışmadın onunla…
Sevildiğini hissetmiyordun ki,
Aşkla sevgiyle dolmuyordun ki…

Ve sevgili yüreğim,
İşte yine başbaşayız seninle.
Geçmişte ne yaşadıysak da,
Arada senle çok çatışsak ta,
Bazen sana çok kızıp, seni yok saymaya çalışsam da,
Şimdi sadece sen ve ben varız,
Bir de hata yaptığımızda bizi uyarmak için bekleyen beynim.

Bahar geliyor yüreğim,
Doğa gibi canlanacaksın sen de yine.
Kendine bir eşle yaşamak isteyeceksin bu güzellikleri,
Ve hayatı…
Yine sevecek, sevilecek, acı da çekeceksin gerekirse.
Ama sen sevilmeden sevmeye katlanamazsın.
Hele de sana eş koşulmasına asla izin vermezsin bilirim.

Bugüne dek sana hep güvendim,
Hep seni dinleyip, peşinden gittim.
Asla da pişman değilim.
Bu baharla birlikte önümüzdeki yıllarda da yanındayım.

Sana çok teşekkür ederim yüreğim,
Bana yaşattığın aşklar için,
Başlangıçlarda ve bitişlerde beni güçlü kıldığın,
Bana zarar verebilecek yanlış insanlara yönlendirmediğin,
Bana huzur verdiğin için…

Haydi, yüreğim haydi,
Yanımda ol, benimle ol.
Önümüzde yaşanacak bir hayat var ve
Yeni aşklar, sevdalar bizi bekliyor…

28.03.2010