Haydi Şiirim Ateş Hattına

Hıncı tanıdım ben artık
Öfkeyi tanıdım
Şiirim tanıdı kendini

Kelimelerin güneşli ve doğurgan yüzünü
Tanıdı şiirim
Umudu tanıdım ben artık
İnancı, ölümü

Sevgilim
Bağışla beni
Yazamam bundan böyle aşk şiiri
Ben artık kavgayı tanıdım

Ölürken herkes bir şey uğruna
Kan kokusu
Bastırırken baharın taze kokusunu
Sinerken alanlara, dağlara
Hayatın en ince kıvrımlarına
Yazamam, yazamam aşk şiiri
Bağışla

Yaktım sıkıntının sözlüğünü
Yeni bir kitap buldum kendime
Ateşten, kandan, umuttan
Öğreniyorum ölmeyi
Ölerek yaşatmayı

Ağzımda şarabın değil artık
Yepyeni bir kelimeyi haykırmanın
Doyumsuz tadı

Evet şiirim
Biz ki zorlu günler yaşadık
Acından ve çileden dokundu kumaşımız
İyi biliriz hayatı
İşte ses veriyor, dinle
Çağırıyor savaşa
Artık bırakıp hüznü, içliliği
Çıkmak gerekiyor kelimelerin dağına

Haydi şiirim
Sen de ateş hattına