Haydi sana, Güle Güle Şiiri - Kadir Yeter

Kimin kapısına gitsen,
Derdini söyleyip- etsen,
Suya dalıp- çilen döksen,
Haydi sana, güle- güle...

Liman’a, Ay`ları çeksen,
Tren’i, katlayıp- büksen,
Leğende gemi yüzdürsen,
Haydi sana, güle- güle...

Abdal’a, denmez; Ârif ol,
Cömert’in, zâten eli bol,
Trabzan’a lâzımdır kol,
Haydi sana, güle- güle...

Samsun’a, Ordu’ya gitsen,
Rize, Trabzon’u görsen,
Giresun, Artvin’i bilsen,
Haydi sana, güle- güle...

Aşık Kadir, hele beri,
Hep, Türküler söylemeli,
Türk’lüğün; Din’dir, temeli,
Haydi sana, güle- güle...

Türkiye’mi, hep gezerim,
İçim yanar, derin- derin,
Sevdiklerim- özlemlerim,
Haydi sana, güle- güle...

Hürriyet’e, âşık oldum,
Olmasın; param ve pulum,
Kemence’m, Saz’ım ve Tulum,
Haydi sana, güle- güle...

Davullar vurulur; Dum- dum,
Çalar Kaval, mest olurum,
Askere giden ”Umud”um,
Haydi sana, güle- güle...

Yeter`in uzadı sözü,
Gülaçan o gülen yüzü,
Sevenlere, der, bu sözü;
Hoşçakalın, Sevdiklerim.

TRABZON.