Bulut olsam dağların başında
Rüzgârların önünde savrulup dursam
Varsam toroslara.
Yağmur olsam yağsam dağlara..
Ormanlar şen olsa ve de, ırmaklar pınarlar coşsa.
Sonra toprakları türül, türül koksa,
Ne güzel olurdur oralar..
Ben o dağların kokusunu özlemişim.
Çamların sedirlerin ardıçların kokularını özlemişim.
Ve kıvrım, kıvrım dolanarak uzanan dağ yollarını özlemişim.
Pınarların sularını,
Kardelenlerinin kokularını,
Kekiklerin burçakların çiğdemlerin çiçeklerini özlemişim.
Dadını özlemişim.
Çobanlarının kavalını özlemişim.
Haydi, rüzgâr, haydi, al götür beni oralara.
Dinsin benim içimdeki özlemim.
Ey sıra, sıra uzanan toroslardaki dağlar
Benim, /ben…hatırla..
Senin bir zamanlar, sevdalandığın yar.
Neydi, neydi o dağlarındaki Yörüklerin konduğu yaylalar
Bilirsin…
Hala senin topraklarında duran ayak izlerim var.
Ve de,
Senin oralardan bana kalan, çok anılarım var.
İşte sana geldim dağlar.
Benden başkası olamaz sana yar.
30 Nisan 2014-04-30
Antalya
Kayıt Tarihi : 1.5.2014 00:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!