Haydi Oyuna Çocuk Şiiri - Dinçer Demirel

Haydi Oyuna Çocuk

Haydi Oyuna Çocuk
İstediğin gibi
Hayalinde ki gibi
Dilediğince,
Özgürce,

Gel çocuk
Zamanı cümlelerin öznesizliğinde harcamayalım
Özlemini duyduğun dünyaya uçurtmalarımızı uçuralım
Hep bir ağızdan bağıralım
Bu dünya bizim,
Bu dünya bizim diye
Yeri göğü inletelim birlikte.

Bak çocuk
Şu gökyüzünün uçsuz bucaksız mavisine bak
Mavi ve yeşilin uzayıp gittiği topraklar ne kadar güzel değil mi?
Peki şu akarsular, göller, denizler, okyanuslar
Ya şu önümüzde dağlar boyunca uzayıp giden yeşil ormanlar,
Ve kelebeklerin, böceklerin kanat çırptığı çiçek tarlaları,
Bozkırlar, yaylalar, meralar, sebze, meyve bahçeleri
Bak çocuk gökyüzünde özgürce kanat çırpan kuşlara,
Çiçek tarlalarında koşup oynayan ineklere, keçilere, kuzulara,
İşte çocuk doğa böyle sen gibi saf, sen gibi güzeldir.

O zaman çocuk
Getir artık şu çıtaları, kâğıtları ve ipimizi
Önce çizelim uçurtmamızın resmini
Hayalinde ki gibi
Yıllardır özlemini duyduğun uçurtmanı yapalım
Ve salalım gökyüzüne
Kartalllarla yarışa girsin
Başı bulutlara erişsin,
Kuyruğu dağların zirvesine değsin
Kanat açsın rüzgarla istediği yöne
Salınsın dursun gökyüzünde
Kuşlarla, bulutlarla, rüzgarlarla
İstediği gibi
Sen gibi,
Özgürce.

Biliyorum çocuk
Senin o saf, o temiz, o güzel dünya özlemini
Adil olmayan bir dünya düzeninde
Biz büyüklerin acımasızca geleceğini yok ettiğini,
Doğanın nasıl har vurulup harman savrularak tahrip edildiğini.

İşte çocuk
Biliyorum senin o güzel, saf ve temiz duygularında
Özlemin çektiğin dünya hayalini.

Çocuk
Sen haykırmak istiyorsun
Doğa benim,
Ben doğayım diye
Ve doğayla iç içe koşup oynamak istiyorsun
Sen doğasın,
Sen doğanın aslısın çocuk.

O zaman haydi oyuna çocuk
Uçurtmamızı salalım gökyüzüne
Özgürce .

Dinçer Demirel