Haydi Oglum Şiiri - Ali Fikri Karadeniz

Haydi oğlum dönüyoruz
Gidiyoruz köyümüze!
Zaten, bu şehir bizi sevmedi
Sevmedi patronlar, fabrikalar
Bize uzak zaten gazinolar
Çöp mü toplayacağız caddelerden
Dilenmek yok bizde
Adam gibi;
Anlımızın teriyle,
Yaşayamayız bu beton yığını kahpe yerde…
Hem insanları başka bakar
Hani cebimizde paramızda yok ya,
Selamımızı almazlar
Hor görürler, hor bakarlar…

Kimin kapısına gitsem
“İş arıyorum” desem
“Kim gönderdi seni” diyorlar
Bizim,
Bizden başka kimsemizin olmadığını bilmiyorlar.
Adamın varsa adamsın,
Adamın yok sa, bu şehirde sende bir işe yaramazsın

Kaç zamandır yüzümde bir karış sakal
Traş olsam,
Sen demez misin bana:
“Baba traş olma ama ekmek al”
İnsanlar yüzüme bakacakmış, bakmayacakmış bana ne
Benim tek derdim, size bakmak,
Gerisi bahane…

Her gün, alın terimle dünyayı taşıyorum sırtımda
Hani hamal diyorlar ya bana;
Aldırmıyorum oğlum, aldırmıyorum
Sen üzülme, Sen yıkılma yavrum
Ben o yükün altına,
Sizler aç kalmayasınız diye,
Zevkle giriyorum.

Söylemedi deme oğlum;
Hem, şurada hastalansak
Bize kim el tutacak?
Kim bakacak evimize?
Kim bir dilim ekmek uzatacak?
Kim yaramızı saracak?
Aslında,
Çevremizde hiç kimse olmayacak…

Biliyor musun;
En çok zoruma giden,
O beğendiğin pantolonu alamadım ya,
Sen o an unuttun ama,
Ben unutmadım.
Geceleri uyuyamadım oğlum uyuyamadım,
Zengin çocukları yırtık pantolonuna bakıp alay ederken,
Yüreğimin yangınını unutamadım,
Sen, boynunu büküp sustun;
Ben, kaderimin karanlığında ağladım…

Hadi gidiyoruz oğlum,
Gidiyoruz köyümüze!
O mis kokan toprağımıza.
Birkaç fidan dikeriz,
Çiçekler nasıl olsa açar.
Ben toprağı sürerim,
Sen iki koyun bakarsın,
Akşama da birkaç papatya toplayıp,
Anamıza sunarız.
Hem bedavadır papatyalar,
Şehirdekiler gibi sahte de kokmazla ha.
Bil ki anneniz yüzünde menevşeler açar,
O yemyeşil gözlerine,
Çınar gibi yapraklar dolar…

Hem;
Bu şehirde kurtlar çok,
Orda da kurtlar var ama,
Buradakiler gibi zararlı değiller.
Sana uzaktan bakıp giderler,
Dalmazlar, ısırmazlar,
Bunlar gibi havlamazlar…

Hem;
Seninle kimse alay etmez orda,
Koşarsın kırlarda, dağlarda,
Kuşlarla oynarsın,
Ceylanlarla yaşarsın,
Kelebekler dans eder seninle,
Derelerde balıklarla coşarsın,
Bir sincabın olur damımızda,
Bir de kocaman karabaş kapımızda…

Şimdi;
Şimdi ilk ve son kez soracağım:
Dönelim mi oğlum, dönelim mi?
Dönersek adam gibi adamsın köyünde
Dönmeksek yok olursun bu şehirde…!