Haydi Ne Duruyorsun.. Şiiri - Engin Çakar

Uğraş bakalım mazlumla.
Uğraş bakalım garibanla.
Nasıl olsa onların
Kimsesi yok değil mi?

Dalaş bakalım söz ile,
Kır kalplerini acımadan,
Paramparça yap,
Dünyâcıklarını...

Et bakalım,
Elinden gelen herşeyi.
Nasıl olsa ölüm yok,
Değil mi..!

Bilmez misin,
Bu dünya geçici.
Bilmez misin,
Hayat bir oyalama.
Bilmez misin;
İmtihândasın.
Ne çabuk unuttun,
Kâlu belâ sözünü,
Ne çabuk karıştın,
Yalan koşturmacalara...

Bir gün nefesin,
Tükenecek...
Farkında değil misin?
Nicesi öldü,
Nicesi tahtalı köyde...

Şimdi sen düşün hele;
Ölüm var...
Hiç birşey kalıcı değil,
Ne zulüm kalıcı,
Ne ektiklerin,
Ne de çektiklerin...

Daha dün,
Ölmemiş miydi;
Annen, baban,
Deden, yengen...
Daha dün,
hastanelik olmamış mıydı?
O yaşlı bedenin.
Neden halâ inkârın
Neden halâ çirkinliklerin...

Dedene kaldı mı;
Bu köhne dünya...
Babana kaldı mı;
Mal, mülk, şöhret...

Öyle bi kaptırmışsın ki,
Kendini yalanlara.
Öyle bi boğulmuşsun ki,
Tükenmişliklerin içinde.
Artık ne özünü biliyorsun,
Ne de sözünü...

Kuduruk oldun çıktın sen,
Ayrıca bir de delirdin ki,
Ahh..hiç sorma...

Nereye kadar gider;
Bu aptallığın.
Ne zamana kadar sürer,
Bu bataklık içindeki çırpınışı;
Çamur banyosu zannetmen.
Ahh ahh, bilmem ki ne zaman...

Bilmiyorum inan,
İnan ki bilmiyorum.
Çünkü senin her nefes
Alış verişinde, ölümü daha çok
Unuttuğunu düşünüyorum.
Çünkü yaşamın öyle değil mi?
Hiç ölmeyecek gibi yaşıyorsun.
Sonra bir okyanus oluyorsun;
Anlamsızca taşıyorsun...

Hadi bakalım neyse,
Zaman yoruldu,
Ben yoruldum,
Mazlumlar yoruldu,
Ama sen yorulmadın.
Sizler yorulmadınız,
Hâla aynı tempo;
Halâ aynı kötülükler...

Sana ve senin gibilere,
Bedduâ edesim geliyor.
Sonra kendime engel oluyorum;
Boşver diyorum,
En iyisi mi, sen Allâh'a havâle et,
O en iyisini bilendir, şüphesiz...

Aslında bakarsan, kendimi de,
Çok boş yere yormuşum ben,
Bende de suç var aslında,
'Allâh sabredenlerle beraberdir'
Ne çabuk unutmuşum.
Âlemlerin Rabbî;
Bakara süresinin 153.ayetinde,
Öyle demiyor mu...
Hatırlatmıyor mu bizlere,
Acı çekenlere, çile çekenlere.
Hatırlatmıyor mu;
Âlemlerin sahibi, padişâhı,
Âlemlerin sultânı...

Anladım ki,
Kendini boşuna üzmek
Kadar mantıksız bir şey yok.
Anladım ki,
Hayat boş bir oyalamadan ibaret.
Anladım ki,
Sabredenler kazanıyor...

Üzülmek gereksiz,
Çünkü âlemlerin Sahibi,
Tevbe süresi 40.ayette,
Demiyor mu; Lâ tahzen...
İnnallâhe meâna.
Üzülme Allâh bizimledir.
Seni yaratan,
Senin için gerekli olan,
Her bişecikleri,
Kelâmullâhında söylemiş,
Kurânı azümüşânda demiş,
Sense üzülüyorsun boşuna...

Âlemlerin Sahibi,
Yüce kitabında,
Zumer süresi 36.ayetinde;
'ALLÂH kuluna yetmez mi? '
Demiyor mu? ...
O yeterse ne eksik kalır söylesene!
O varsa her şey vardır,
Her şey onun ismiyle hayat bulur,
Her şey onun ismiyle bahtiyârdır.
O yoksa gönülde, dünya dardır...

Ne gereği var canım,
Bir sadaka olan,
Tebessümünü esirgeme
Dostlarından...

Ee tabi ki de;
Hayata bağlanma çok,
Hayat geçici,
Üstâdın dediği gibi;
Bugün ölecekmiş gibi,
Ahiret için.
Hiç ölmeyecekmiş gibi,
Bu dünya için...

İtidâlli olmak zorundasın,
Orta yolu bulamazsan,
Kenarlarda sürünürsün.
İşte bu yüzden,
Aziz kitabımız Kurân'dan,
Öğütler al, onu anlamaya çalış,
Bak bakalım neler anlatıyor,
O gizli hazine, o mücevherât.
Kurân der ki,
Kimsenin yaptıkları,
Yanına kalmadı,
Kurân der ki,
Nicesi geldi geçti,
Oyalandı, sakın sen oyalanma,
Yanlış yapsanda tövbe et,
Vazgeçme sakın.
Bırak ümitsizliği,
Ümitsizlik Müslümâna haram.
Yusuf sûresi 87.ayetinde
Yüce Rahmân;
Kafirlerden başkası,
'Allâh'ın rahmetinden ümit kesmez'
Demiyor mu? ..

Haydi şimdi Bismillâh de,
Çünkü her hayrın başıdır o.
Onunla açılır kapılar,
Dertler derman bulur.
Şimdi üzülmenin sırası değil,
Kalk ve doğrul hadi,
Abdestin iksiriyle,
Yeniden demlen,
İçilmeye layık bir çay ol,
Bir işe yara haydi,
Kurtar kendini bu çöküşten,
Kurtar kendini ümitsizlikten.
Haydi Bismillâh de ve;
Abdestin nûru ile,
Öfkelerini yen.
Haydi Bismillâh de ve;
Rabbine secde et.
Haydi..ne duruyorsun...