Haydi Gülümse! Şiiri - Muhittin Alaca

Gözlerinde kâinat,
Gülüşlerinde mevsimler saklı.
Sevgin güneş gibi aydınlatıyor dünyamı;
Ve içimin vahalarını ısıtıyor bakışın.
Yeniden sürgün veriyor,
Nadasa bıraktığım umutlar,
Mevsimler bahara dönüyor.
Bir başka görüyorum etrafı,
Gözlerine dalınca.
Flu her şey, rengarenk oluyor,
Tüm noksanlıklar, eğrilikler gidiyor,
Ne gam, ne keder...
Beni etmiyor heder.

Sen gülümseyince,
İçimdeki yılkılar,
Dört nala özgürlüğe koşuyor.
Nehirler çağlayıp coşuyor,
Pike yapıyor kartallar,
Kozasını deliyor tırtıllar.
Ömrü uzuyor kelebeklerin,
Keyfi geliyor ibibiklerin.
Zaman duruyor, yenileniyor hücrelerim.
Say ki on sekizinde delikanlıyım.
Sana hep vurgunum,
Sana heyecanlıyım.

Bal rengi gözlerini, o naif sözlerini,
Gamzeli gülüşlerini, esirgeme yâr!
Sen yazılmamış bir şiir,
Çizilmemiş bir resim,
Söylenmemiş bir şarkısın.
Beni alıp güzelliklere götüren,
Sende, tarifsiz, doyumsuz,
Gizemli bir hayat var.
Ayırma bakışlarını,
Haydi, yine gülümse yâr!

06.11.2021
Muhittin Alaca