Haydi Gönlüm Şiiri - Fuat Eriçok

içimi ürpertiyor tepede küme küme
mavi göğü kaplayan gri kalın bulutlar
geçer gider mi acep boşalır mı üstüme
erken bitti yine yaz tükendi son umutlar

kış durmasa arkada ıslak karanlık ayaz
güz en güzel mevsimdir sakindir ruh ve beden
ılık tebessümüyle el sallar giderken yaz
ne var ki çabuk biter keyfine eremeden

akla ziyan sayılır artık vaktin israfı
o zaman ki yakında bizi unutacaktır
keyifle seyredelim bu demlerde etrafı
o demler ki ânında renkleri yutacaktır

nihayet er ya da geç gelecek acı soğuk
kaçış yok mütevekkil beklemek gerek artık
boşuna bu ağlama inleme boğuk boğuk
limana bordaladık olmaz inmemek artık

son durak mı bilinmez yoksa devam eder mi
hele bir yağsın da kar kışı görelim hele
yolcumuz başka atla yeni yola gider mi
o şimdilik bilinmez haydi gönlüm rast gele

(ekim ’02)