Haydi Git Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Sen dolanırken boynuzun ucunda,
Savrulan saçlarındaydım,
Esiyordum
Yedi tepende.

Sen özdeş,
Ben çilekeştim
Ol şehr-i stanbul’un
Her senginde.

Sen kasırlarda sefa sürüyordun,
Defterimi dürdüm ben
Sadabadda,
Sen yudumla çayını Emirgân’ın,
Ben sevdanla savaşırım
Serhatta.

Bir koklasam rayihanı,
Ne olurdu?
Öpeydim leb-i derya sineni,
Belki hazanımdan bir kâm kalırdı,
Vallahi özlüyorum dideni.

Şimdi uç
Çelik kanatlarda,
Ilıman iklimlere,
Kucaklaş umman-ı akta
Yunusun bedeniyle;
Ben dergâhımı kurdum
Harman yerinde.

Haydi git,
Kopamam yoksa oyalanma,
Kalbim sende,
Gönlün seninle nasılsa;
Haydi git
Hak yoldaşın olsun,
Gidişin acıdır da
Dönüşün muhteşem olsun.

29.Mayıs.2010 14.15