Haydi Git Şiiri - İbrahim Beslenen

Bırak beni diyorsun.
Unut beni,
Ben sana yar olmam diyorsun.
Bırakayım seni, unutayım seni.
Peki, nereden başlayayım seni unutmaya?
Nerenden başlayayım seni bırakmaya?
Onca anılarımız oldu.
Ben bıraksam da, unutsam da
O anılar unutulur mu?
Unutabilir misin? Söyle bana unutabilir misin?

Kalbim seni sevmişken,
Yüreğime adını yazmışken,
Başımı yastığa koyduğumda,
Yıldızlara bakıp seni düşlerken,
Bir gün o da beni sever mi diye düşünürken,
Bırak beni diyorsun!
Sil diyorsun beni!
Peki, sileyim seni.
Nereden başlayayım silmeye?
Hatıralar(anılar) silinir mi?

Senin uğruna onca şiirler yazmışken,
Onca deftere seni kazmışken,
Unut beni diyorsun.
Tamam, unutayım seni.
Haydi git, durma… Git, Git…
Beni anılarımla, şiirlerimle baş başa bırak.
Benim anılarıma, şiirlerime dokunma.
Çünkü içinde sen varsın.
Haydi git, git…

Yazdığım her satırda sen vardın.
Aşk, acı, özlem, gözyaşı vardı.
Haydi git, git…
Beni anılarımla, şiirlerimle baş başa bırak.
Ben şiirlerimde yüreğimi yazdım, unutma!
Haydi git, git…