Görünmez bir parmaklık var sanki etrafımda
Ayaklarımdaysa, kalın zincirden prangalar
Ne gitmek istedigimde gidebiliyorum
Nede gelmek isteyenler gelebiliyor...
Hani aşka tüm yollar kendiliginde açılırdı
Hani ayaklar kendiliginden koşar sevgiliye uçardı
Yazlarım kış oldu, gündüzlerim ise karanlık gece
Hayatı severken, şimdi hayat oldu bana bilmece...
Mahkum ettin beni,özgürlüge koşarken
Aşkın demir parmaklık oldu, sevgin pranga
Taktın sonunda kalın ilmikten ipi boynuma
Şimdi diyorsunki sen git yoluna, ben yoluma
Oysa bilmen gerekirdi,dil ne derse desin
Kalp onaylamadıkça, söylenenler yalan
Söylenenler sadece dilde kalan
Kalp onaylamadıkça,sökülüp atılamayan....
Git ama giderken altımdaki tabureye tekme atta git
Ben ipte sallanırken, bana son kez gülümsede git
Haydi gülümse ve ardına bakmadan Git.....
Kayıt Tarihi : 29.2.2008 16:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!