Haydi, gelde sevgi ol kurak deryama…
İçimden seni azat ettim o gece
Zifir yağdı gözlerime senin yerine
Bir boşluğun merdivenlerinde yürüdüm
Düşemedim yerlere yinede…
Ağlıyor hayat ben susuyorum
Dinliyorum hoyrat geceyi sensizliğimde
İsyanın her kılıcı göğü deldikçe
Kula vuruyorum sevgi tokadını…
Ben çok sevdim yüzündeki sevgiyi
Yüreğim aldı seni vermiyor geri
Bende kayboldun sonsuz orman gibiyim
Arama kendini bulamazsın ki…
Yüreğimin sende kaynıyor canı
Sızlıyor aşkım içimde bin mayınsın sanki
Patlayan bakışlarının vurgunuyum
Haydi, gelde sevgi ol kurak deryama…
Oktay ÇEKAL
27.10.2012–01.28
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 11:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!