Haydi Gel Barışalım Şiiri - Şinasi Eskikaya

Sen ne diyorsun arkadaş?
Nelerden bahsediyorsun?
Sürekli konuşuyorsun ama
Söylediğin şeylerden
Ben pek birşey anlamıyorum.
"Demokrasi" diyorsun,"Cumhuriyet" diyorsun,
"Vurgundan",soygundan","talandan" bahsediyorsun.
Başka şeyler de söylüyorsun:
Yok "şunlar yazılmış,şunlar imzalanmış" ta,
Yok "şunlar doğruymuş,şunlar yanlışmış" da..
"Şuymuş" ta,"buymuş" ta..

İyi söylüyor,güzel söylüyorsun da
Bilmeni istediğim birşey var:
"Benim karnım aç,karnım"! ..
Anlıyor musun?
"Açım ben".
Önce bunu bil,öğren.
Sonra da,eğer muktedirsen,
Bana şunu söyle:
"Ne koyacağım ben çocuklarımın önüne
Yarın?
Ne yedireceğim onlara
Sabahın köründe,erkenden"?

Yapabiliyorsan
Sen bana önce bunun yolunu göster.
Ya da en azından
Bu yolda bir umut ver.

Hem zaten
Uzun zamandır görünmüyordun.
Yoktun ortalıkta.
Sahi,nerelerdeydin sen bunca zaman?
Başka işlerin mi vardı yoksa
Daha acil,daha öncelikli işler,
Daha önemli bizim dertlerimizden?
Yok eğer "onlar da önemliydi" diyorsan
Niye daha önce gelip te anlatmadın?
Niye biriktirip birktirip
Hepsini böyle son güne bıraktın?

Bak,sana bir teklifim var:
Bu böyle olmaz,
Böyle "küs" gibi oturup
Uzaktan uzağa bakışmak,
Dolaylı yoldan atışmak
Bize yakışmaz.
Gel önce seninle barışalım.
Sonra da bir anlaşma yapıp
İşi tatlıya bağlayalım.
"Sen benim dertlerime ortak ol,
Neden aç olduğumu,
Nasıl karnımı doyuracağımı söyle.
Öyle uzaktan seslenerek değil
Bizzat yüzüme karşı,
Evimde,çocuklarımın önünde.
Gel,misafirim ol,bir çayımı iç,
Anlat herşeyi.
O zaman ben de sana vereyim
Benden istediğin şeyi:
"Reyimi".
Al,tepe tepe kullan.
Anamın ak sütü gibi helal olsun.

Nasıl,kabul ediyor musun?
Anlaştık mı?
Ne diyorsun?
, 12.07.2007,İstanbul

vurgundan",soygundan"