HaYDİ GEL Şiiri - Hasan Ada

Sensiz olmaz bu evim
Sensiz olmaz bu gönlüm
Sensiz geçmesin ömrüm
Neredeysen çıkta gel

Hem tadım hem tuzumsun
Benim gönül sızımsın
Sen benim son arzumsun
Neredeysen çıkta gel

Beni bırakıp gitme
Yalnızlığa terk etme
Ümidimi kaybetme
Neredeysen çıkta gel

Sararıpta solmadan
Saçlarımı yolmadan
Tenim toprak olmadan
Neredeysen çıkta gel

Gözlerime fer sensin
Yaşadığım yer sensin
Bedenimde ter sensin
Neredeysen çıkta gel

Kulak ver sen sesime
Gir gönül kafesime
Yetiş son nefesime
Neredeysen çıkta gel

Karanlıkta ışığım
Yemeğimde kaşığım
Hâlâ sana aşığım
Neredeysen çıkta gel

Beyaz saçlarım yoldum
Çiçekler gibi soldum
Ben seni yeni buldum
Neredeysen çıkta gel

Biliyorum haksızım
Budaladan farksızım
Sensin gönlümde sızım
Nerdeysen çıkta gel

Tut benim tut elimden
Kurtar beni bu halimden
Sensizlik acı ölümden
Neredeysen çıkta gel

Ben gittim gelme deme
Hep ağla gülme deme
Can çekiş ölme deme
Neredeysen çıkta gel

Hasan ADA
13.01.2015