Haydi Durma! Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Ümidin yediveren göğsü değil midir?
Aldanış tutukluluğuna hüküm giydiren

Gizeminde saklı renge aşinayı seren
Ömrün tualine imzasını atarken
Maskeli karasalında un ufak eden...

Ki bahardı
Ki yazdı

O meltem esininden beklenen
Düş kırığı yalnızlığın kollarına
Matemsiz yarınlar olur eklenen

Say ki duymadın nefesinde tutkuyu
Olmadın yaşamın gözbebeğinde
Avucundakiler kanatırken
Uzağına uzanmadın say...

Durma say bir daha baştan
Narçiçeği gülümserken gecene
Moruna müptela duygularla
Baştan say bir daha
Sonsuz olmaması umuduyla...
Dolduğun kadar senden boşalanlarla

Haydi durma!
Son aldanışın olur kim bilir?
Alnından öptüğün yarınlarda
Kim bilir?
Ezeli ezberi bozar gözlerdeki resim
Yitikliğinde kimliğini arayan sevda
İncinmişlik yalana mahpustur
Bağrından emer sevinç yılgınlıkları

Ahde edilenden göç başlar
Türkuaz mavisi sılaya...
Vurgunluğun hüznün kışında kışlar
Anka bağrında kim bilir?
Tomurcuk pembeler raksa başlar

Kozada saklı sancı sarmalını
Sar bir daha
Haydi durmasana …!
Karasalda ölümü yazar nasılsa

16/12/2009