Çiçeğim merhaba
Şu yanaklarının pembeliği nedir
Güneşten mi utandın
Topraktan dirilmenin mutluluğu mu yoksa
Karın doyurmayacak bir iki lafım var sana
İşte bak, bu şimşek çakan gece diyen olmayacak
Bahçende parmak uçlarında yürünmeyecek
Hiç öyle umutsuz da bakma ama
Elbet şu bülbül hep şakıyacak etrafında
Elbetteki yuvası sensin
Sen soğumaya yüz tutmuş yüreğin sol tarafı olma
Kal yanımda, nefes ol bana
Kalayım yanında öylesine
Kalayım yanında ölesince
Ressamın tablosuna ilk fırçayı aşk etmesi
Ve son dokunuşunun içine sinmişliğinin sürecisin
Keşkeleri kaderin kuyruğuna bağladım
İyi ki dokundum sana
İyi ki ta ciğerlerime çektim
İyi ki yaşatıyorum seni içimde
Haydi ayaklan çiçek
Tohumların da güneşi görsünler ki
Filizlenip selamlasınlar seheri
Hep hatırla ilk güneşine şu tebesümünü emi
Sakın korkma, sırtlanınca alışıyorsun hayata
Kalk gidiyoruz
Dünyanın bittiği yerdeymiş toprağımız
Ellerin nerde çiçek, ver ellerini
Kayıt Tarihi : 26.8.2023 00:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!