Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Muhteşem şiirinizi ayakta alkışlıyor, ben de varım diyorum. Herşey Türkiye'miz için. Saygılarımla
Bu şiirinle bu vatanın tüm evlatlarının sorumluluk bilinci içerisinde göstermeleri gereken her türlü davranışı tanımlamışsın. Şiirin hem bir sanat eseri hem de birliğe ve beraberliğe çağrı mesajı. Senin gibi bir yakınımın varlığından mutluluk diliyorum... sonsuz sevgilerimle.....
Kıymetli Şairimiz, umutlarımızı yeşertiyor, gücümüze güç katıyorsunuz. Siz ve şiirleriniz muhteşemsiniz. Saygılarımla
Üstad üslubunuz harika. Şiirlerinizdeki mesajlar mükemmel, diliniz muhteşem.
Duyarlılığınızı kutluyor, çağrınıza yürekten katılıyorum
saygılae efendim
Antolojide çok az rastladım, güncel, sosyal ve milli konularda şiir yazana...aslında ne kadar büyük bir eksiğimiz...aynı eksiklik bende de var...açık söylemek gerekirse, şiirsel kaygılarımı not etmekle birlikte, duyarlı yaklaşımınız için ayakta alkışlıyorum.
bu ne güzel bir çağrı bu ne güzel bir yürek çok beğendim inanaın marş gibi bestelenmeli bence kutlarım şairim
Bugün Bayram, bunu fırsat bilelim
Kol kola girelim,kenetlenelim
Türkiye’miz için dua edelim
Türkiye’den başka Türkiye’miz yok
.....Haydi Kemal,haydi Sevgi,haydi Bedriye
.....Şimdi hedef büyük, güçlü Türkiye.
TEK KELİMEYLE MÜKEMMEL KUTLERIM EFENDİM
SAYGILARIMLA
Bugün Bayram, bunu fırsat bilelim
Kol kola girelim,kenetlenelim
Türkiye’miz için dua edelim
Türkiye’den başka Türkiye’miz yok
.....Haydi Kemal,haydi Sevgi,haydi Bedriye
.....Şimdi hedef büyük, güçlü Türkiye.
Kutlarım güzel bir çalışma her gününüz bayram olsun yüreğinize sağlık
Bugün Bayram, bunu fırsat bilelim
Kol kola girelim,kenetlenelim
Türkiye’miz için dua edelim
Türkiye’den başka Türkiye’miz yok
.....Haydi Kemal,haydi Sevgi,haydi Bedriye
.....Şimdi hedef büyük, güçlü Türkiye.
*****10***** puan
Değerli Kalem sevgili Kardeşim Recai bey
Öncelikle Yüce Rabbimiz Bu güzel şiirin feyzine cümlemizi nail eylesin Amin
Sevgili üstadım yüreğinizdeki duygularına o güçlü kalemine ozan yüreğine hayranlığımı ifade etmek isterim gönül kalemin milli duygularla coşmuş muhteşem bir eser duygulanmadım desem yalan olur Bu güzel paylaşımınız için sonsuz teşekkür ederim.biz vatan için millet için bayrak için varız var olmayada devam edeceğiz başka Türkiye yok kalemine yüreğine sağlık Kutlarım Birliğimizin daim olması dileğimle sevgi ve saygılarımı sunarım selam ve dua ile Tuncay Akdeniz
yazdim ama bikere daha yaziyorum...!hocam ne zaman bir araya gelcek...KEMALLAR BEDRIYELER biliyonmu. bashimizdaki picleri indirip ezdikden sonra,zamaninda tarihe bakarsak,MENDERSELER, asilmali deyil,... MEMMEDEMINLER,surgun gitmeli deyil shimdi bashimizda olan, o zamandan bu gunleri kuran picleri mahv edersek olur,biraraya gelir,BEDRIYELERIMIZ...! ama nerde bizde o, intikam hissi,nerde milli hissiyat,unutmushuz hocam unutmushuz.....!kaleminden opuyorum. HALAKA SESLENISH ADLI BI QRUP ACARSANIZ SEVINIRIM....!VE YANINIZDA OLURUM...HALKI OYATMAK LAZIM.....!UYUDUGU UYKUDAN UYANDIRMAK YANI.
SEV. AYDIN BABA
Bu şiir ile ilgili 57 tane yorum bulunmakta