Bir aşama elbet her yolun sonu
Her kumaştan insan: Yolcu Salonu
Sarhoşu, ayığı, pinekleyeni
Durup birbiriyle sohbet edeni
Çöküp oturanı, kalkıp gideni
Yüz yıllık binada salon yepyeni
Hurma fidanları fıçıda eğik
Sarmış etrafını koyu yeşillik
Avizelerinden birkaçı sönük
Gözlerinde loşluğu bir anlamsız yük
Trenlerin geliş gidiş düdüğü
Babamın aklımda kalan öğüdü:
“kekik biten yerde oturma oğul
Keklik öten yerde oturma oğul
Trenin geçtiği yörede bulun
Böylece kısalır her yöne yolun.”
Bir aşama elbet her yolun sonu
Her kumaştan insan: Yolcu Salonu
1997
Rıza BeşerKayıt Tarihi : 24.8.2012 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!