benzim koyu nabzım doğu
şakaklarım kır yoksulu
nereye gitsem içerdeyim
ne yapsam tutsak
ama içim yine bahar
yüreğimde taze sürgün var
“gelme üstüme İstanbul”
ay ha doğdu ha doğacak
bitti dediğin yerde başlar şiirler
sus dedikçe konuşur şarkılar
geldiğim yerler düştü usuma
sağ yanım alıç sol yanım zerdali
ve nicedir
mesken oldu kargalara gül dalı
nicedir yeryüzü güneşe pranga
“gelme üstüme İstanbul”
içimdeki bahar şenliği
yaşı kırk ettik ya düşümüz on beş
sularıma karpuz kabuğu düşmüş
sütlü incir dişler gibi düşlerim
mutluluğun gündoğumuydu
Haydarpaşa Karaköy arası
martıların kanatlarında çırpınan
“gelme üstüme İstanbul”
güz geliyor
Kayıt Tarihi : 24.3.2008 05:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!