Haydarpaşa Şiiri - Metin Yılmaz 2

Dalgalar vapur iskelesine vuruyor inatla
Belli ki dalgalar; öfkeli, tepkili, hüzünlü
Vedayı sevmezler, kızgınlar Haydarpaşa’ya
Kaderde ayrılık olunca kızmak niye ki paşaya

Haydarpaşa bir tohumdur İstanbul’un cebinde
Kimsenin taşımak istemediklerinden olan
Sevgi kadar gerçek olan tohum
Ayrılığın, özlemin, hasretin tohumudur

Haydarpaşa’nın peronları yemyeşil aşıklara
Yeşermiş hüzün tohumları orada
Haydarpaşa’nın peronları küs yağmurlara
Sıkılmış ıslanmaktan göz yaşlarıyla

Haydarpaşa’nın merdivenleri en yorucu olanı
Bu merdivenlerde taşmak zor ne bavulu ne de çantayı
Bu merdivenlerde taşımak zor ayrılığın yükünü
Veda etmeden düşünürken buluşma gününü

Haydarpaşa bir destandır anlayana
Her zaman oradadır, bir kapıdır ayrılığa
Büfesi, rayı, salonu, peronuyla
Her an hazırdır o hüzünlü ayrılıklara