Haydarpaşa Şiiri - Zeynep Akıncı

Doğa yeni yeni uyanmakta o tatlı uykusundan
Güneş yavaşça silkeleniyor bulutların arasından
Sonra denize sunuyor pırıltılarının en güzelini
Kuşlar sabahın sarhoşluğunda el ele tutuşan aşıklar gibi
Bir bir dizilmişler dalga kıranlara
Kendimden geçercesine izliyorum
O inanılmaz güzellikleri
Kadıköy vapurundayım
Yavaşça yaklaşıyoruz Haydarpaşa'ya
Mektebe gidip gelirken sık sık geçiyorum
Haydarpaşa'dan.Işıklı treni görüyorum
İskelede resim çektirenleri izliyorum
Düşündüm de benim içinde Haydarpaşa olan
Bir resmim bile olmadı.
Kalabalıkta koşuşturanları izliyorum
İhtiyar bir amca takılıyor bakışlarıma
Benzemiyor bu şehrin insanına
Yüzünde masum bir tebessüm
Elinde sıkıca tuttuğu çuvalı ve paçalarından
Çekiştiren iki esmer alyanaklı
Dupduru çocuklar...
Bakıyorlar çevrelerine korkmuş gibiler
Bu şehrin kargaşasından
Yabancı bir yerde, yabancı insanlar arasında
Etrafın kargaşasından gözden
Kaybediyorum üçünü de.
Elimi alnıma götürüyorum
Ateş gibi yanıyor.
Birden elimden kitabım düşüyor
Kemal Tahir'i okuyorum
'Esir Şehrin İnsanları'
Sarsıntıyla kendime geliyorum
İskeleye yanaştık.
Hasta vücudumu oturduğum yerden
Kaldırıyorum zorla
Sonra bende karışıyorum o hiç tanımadağım
Tanımakta istemediğim yabancı insanlar arasına.

(Bu şiir 15.05.2006 Tarih 11951 Numara ile Beyoğlu 12 Noterliği tarafından tastik edilmiş olup tüm hakkı Zeynep Akıncıya aittir.İzinsiz kullanılması ve çoğaltılması yasaktır.)