Az önce yaktım kitaplarımı.
Kaldırdım portmanto'dan eşyalarımı,
Seni hatırlatacak ne varsa odamda,bir kermese bağışta bulundum..
Haydarpaşa numuneye uğradım ardından,
Gönüllü olarak gözlerimi,yaşarken bağışlamak istedim.
Görmek istemiyordum seni,ve seni hatırlatacak zerre'de olsa bir nesneyi.
Son kez Haydarpaşa'ya indim,oturdum bir banka.
Onca kalabalığın için'de o kadar yalnızdım ki,
Tanıdık tanımadık ne kadar yüz varsa görmüyordu beni.
Sonra bir dilenci;
-'Allah sevdiğine bağışlasın oğlum' dedi;
Cüzdanım'da ne var ne yok çıkardım verdim...
Beni sana bağışlasın diye değil,
Benim'de seni unutmak için Allah'a dilendiğim'dendi verdiklerim...
Bu gece öyle nefret ettirdin ki kendinden! ! !
Değil kıyamet,ikinci kez dünyaya gelsem...
Yinede hoşlanmazdım artık ben senden...
Kayıt Tarihi : 30.6.2011 22:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!