Haydar Paşa Garındayım Şiiri - İsmail Tü ...

Haydar paşa garındayım, gül demetleri elimde
Oturmuşum köşede bir banka sessizce
Koşuşturmacalara bakıyorum gözlerim dalgın
Bakıyorum ama görmüyorum
Kim koşuyor, duran kim,
Haydar paşa garındayım, gül demetleri elimde

Sessizliğe bürünmüş etraf,
Bekliyorum köşede bir bankta
yürek sesim
Tarihi sarkaçlı saatin sesine tempo vurmakta

İşitiyorum arada,
senli düşlerden ayrılıp

Anlamadan kimin ağladığını kimin sevindiğini
Haydar paşa garındayım, gül demetleri elimde

Gözlerimi senden ayırdığım anda
Birisi yöneliyor
oturduğum banka

Yayılıyorum, genişliyorum o anda
Gelip oturmasın yanımda

Bozar senli düşlerimi,
Saklıyorum sana aldığım güllerimi
Görüp heveslenmesin,
nazarlamasın, solmasınlar
Sana vermeden koklanmasınlar...

Kızıyorum sonra bakışlarımla
Senden ayırdı diye düşlerimi
Seni beklemenin heyecanını titremesini bozdu diye
Biri yönelmesin isteyerek
Haydar paşa garındayım, gül demetleri elimde
Issız, loş bir köşesinde...

Bir siren sesidir kaplıyor istasyonu
Bir tren duruyor gacırtılı sesler çıkartarak
Yolcular iniyor, kimi kelli felli, kimi yoksul,
Kimin sırtında bir yorgan,
elinde birinin siyah çanta,
Belli ki giysilerini doldurmuş, kırış buruş

Yere bakmıyor birisinin gözleri fel fecir
Mağrur bakışlarında kızgınlık
Belli ki yapılmamış istediği karşılama...
Haydar paşa garındayım, gül demetleri elimde
Sessiz köşede gözlerden ırak

Seni görmenin heyecanını yaşarken
Kızıyorum
senli düşlerden uyandıran,
Siyah çantalı adama,

sırtında yorganı
Ürkek bakışlı yoksula

Sebebini bilmediğim hüzünlü bakan gözlere,
Banka yönelen yabancıya
Kızıyorum seni düşlememe engel olan herkese..

Haydar paşa garındayım, gül demetleri elimde
Oturmuşum kenarda bir banka
seviyorum seni, düşlerimde